بررسی قصور پزشکی در شکایات ارجاعی به پزشکی قانونی

قصور عبارت است از انحراف یا تخلف از استاندارهای پذیرفته شده در نحو ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به نحوی که منجربه آسیب بیمار شود. قصور پزشکی نوعی غفلت محسوب می شود که از روی سهو اتفاق می افتد.

در رشته های پزشکی زمانی قصور رخ می دهد که:

1. فرد بیمار پزشک باشد، یعنی پزشک مسئولیت مراقبت پزشکی و درمانی وی را پذیرفته باشد.

2. عمل وی بر اساس استاندارهای پزشکی نباشد.

3. حاصل اقدامات انجام شده باعث آسیب های جسمی و روانی شود.

در کشور ایران طبق اصول پزشکی انجام هرگونه اقدام درمانی حتی اقدام فوق تخصصی برای هر پزشکی ولو پزشک عمومی به شرط داشتن تبحر لازم شمرده می شود. این مسئله منجربه افزایش اقدامات پرخطر توسط پزشکان عمومی به خصوص انجام جراحی های زیبایی حتی در محدوده مطب ها شده است. بیشترین شکایت ها بعد از جراحان عمومی پزشکان عمومی می باشد.

متغیرهایی که در پرونده های قصور پزشکی بررسی می شود عبارت اند از:

• نوع و درصد قصور

• سن و جنس بیماران

• سن و جنس پزشکان عمومی

• رشته تحصیلی مورد فعالیت پزشک

• محل اقدامات درمانی

• قدام پرخطر پزشکی

• فوت بیمار و کالبدگشایی

جراحی زنان زایمان و نازایی رتبه اول شکایات قصور پزشکی را به خود اختصاص داده و دندانپزشکی، جراحی عمومی، جراحی ارتوپدی، پزشکی عمومی رتبه های بعدی قصور پزشکی پس از زنان زایمان است.

آمار افراد درگیر در پرونده های قصور پزشکی بر حسب رشته تحصیلی در سال ۹۶ و۹۷

جراحی زنان و زایمان و نازایی در سال ۹۶ افراد محکوم ۴۷۵ افرادی که تبرئه ۹۳۲ در سال ۹۷ افراد محکوم ۵۳۷ تبرئه ۹۴۸ و درصد رشد آن ۴٫۸ بوده است.

بیشترین پرونده های قصور پزشکی در نوبت اول سال ۹۷ متعلق به  استان تهران با ۵۴۹۷ پرونده و کمترین آن متعلق به  استان هرمزگان با ۴۹ پرونده می باشد. در نوبت دوم سال ۹۷ پرونده های قصور پزشکی استان تهران به ۲۲۲۲ پرونده، و در استان های ایلام، سیستان و بلوچستان، کهکیلویه و بویراحمد و بوشهر با مجموع ۱ پرونده پزشکی کاهش یافت و همچنین در استان های خراسان جنوبی و سمنان پرونده های قصور پزشکی به صفر رسیده است.