متادون یک “داروی مخدر تسکین دهنده”
متادون جزء دستهای از مواد مخدر اعتیادآور است که تحت نام تجاری Dolophine فروخته میشود. این ماده برای درمان افراد مبتلا به درد شدید استفاده میشد. متادون یک مخدر “صنعتی” پودر کریستالی سفید رنگ است. اغلب متادون به عنوان یک داروی نگهدارنده برای مهار اعتیاد به مواد مخدر به کار میرود و معمولا به صورت پودر در نوشیدنی با طعم میوه حل میشود و روزی یکبار به صورت خوراکی مصرف میشود، همچنین به ندرت بصورت عضلانی یا وریدی تزریق میشود. این دارو به دو فرم موجود است:
قرص با دوز ۵ ، ۲۰ و ۴۰ میلی گرم که هر ۱۰ قرص در یک بلیستر و هر ۱۰ بلیستر در یک جعبه قرار میگیرد.
شربت با دوز ۲۵ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر که در بطری شیشه ای ۲۵۰ میلی لیتری پر شده است.
متادون بر روی گیرندههای اوپیوئیدی همانند مورفین و هروئین عمل میکند تا شدت درد و خماری فرد مصرف کننده را تثبیت نماید ،مدت اثر متادون در ابتدای مصرف حدود ۷-۴ ساعت بوده و در مصرف طولانی مدت و مستمر به ۴۸-۲۴ ساعت می رسد که با توجه به میزان متابولیسم بدن فرد ممکن است کمتر و یا طولانی تر شود. اکثر افراد مصرف کننده تریاک و هروئین در صورت عدم دسترسی به مواد مخدر، متادون را جایگزین مواد مصرفی خود می کنند و وابستگی شدیدی نسبت به آن پیدا می کنند.
استفاده طولانی مدت از متادون دارای عوارض جبران ناپذیری میباشد از جمله:
-
افسردگی
-
اختلالات روانی
-
ضربان نامنظم قلب
-
پوسیدگی دندانها
-
عدم اعتماد به نفس
-
عدم ثبات شخصیتی
-
افزایش میل به خودکشی ( در برخی از موارد)
-
کند یا متوقف شدن تنفس
همچنین مصرف متادون عوارض جانبی شدیدی هم دارد که برخی از آنها عبارتند از :
-
یبوست
-
گرگرفتگی و تعریق
-
سرگیجه و غش
-
تهوع و استفراغ
-
کاهش اشتها
-
انقباض مردمکها
-
کبودی لبها
-
درد در ناحیه شکم
-
ایجاد زخمهای گوارشی
-
عوارض پوستی (راش و کهیر و خارش پوست)
-
تپش قلب و درد قفسه سینه
-
کاهش تنفس و تنگی نفس
-
کاهش سطح کورتیزول بدن
-
سقط جنین، نازایی و ناباروری
-
قطع عادت ماهانه در زنان
در افرادی که در مصرف متادون زیاده روی می کنند احتمال مسمومیت و overdose است که موجب مشکلاتی از قبیل:
-
کاهش هوشیاری
-
افت فشار خون
-
سردی بدن (هیپوترمی)
-
کاهش ضربان قلبی، ضعف تنفسی
-
تنگی مردمکها (میوز)
-
در موارد شدید کما، ایست قلبی و مرگ
همچنین از نشانه های مسمومیت و اوردوز با متادون:
-
راه رفتن غیر متوازن
-
سرگیجه
-
حالت تهوع و استفراغ
-
کندی در حرکت
-
چرت زدن و خواب آلودگی
-
کند و شکسته صحبت کردن
ریسک در افرادی که اختلال عملکرد کبدی داشته و یا متابولیسم پایینی دارند بیشتر است. مرگ در هفته نخست شروع متادون با دوزهای پایین حتی ۵۰ تا ۶۰ میلی گرم دیده شده است ، متادون در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه و کبد و مبتلا به صرع و بیماری های تنفسی و قلبی بایستی با احتیاط زیاد مصرف شود.
ترک ناگهانی متادون خطرناک است و با توجه به مطالعات انجام شده بازه زمانی طولانی مدت نتیجه بهتری می توان گرفت. بسته به دوز متادون و شرایط فیزیکی فرد به صورت نسبی برای افراد با دوز بالا و سابقه طولانی بین ۱ تا ۲ سال و برای افراد معمولی ۱تا ۲ ماه می توانند برای ترک آن نتیجه مطلوبی بگیرند. طبق تحقیقات انجام شده بیش از ۷۵ درصد افرادی که از روش اصولی برای ترک متادون استفاده نکرده اند، طی ۱ سال بعد از قطع متادون به مصرف مواد باز می گردند. اما راهکارهایی برای از بین بردن علائم و نشانه های ترک متادون وجود دارد که می توانید برای اطلاع از آنها با مشاوران ترک اعتیاد هنر زندگی تماس بگیرید.
برای ترک اعتیاد به متادون روش های گوناگی وجود دارد مانند روش دارویی و روش های طبی که بسته به نحوه دوز و مدت زمان مصرف می توان از آن ها استفاده کرد که باید تحت نظر یک متخصص مجرب و کار آزموده استفاده گردد، اما بهترین روش ترک متادون به شرح زیر است:
-
علت را در نظر بگیرید. اگر متادون را برای ترک مواد مخدر استفاده می کنید. بهتر است طبق روند توصیه شده توسط پزشک معالجتان آن را استفاده کرده و بعد از گذشت طول درمان، آن را طبق راهکارهای موجود ترک کنید، ولی اگر متادون را خودسرانه مصرف می کنید و تصمیم به ترک آن دارید باید یک تصمیم قاطع طبق روش های ترک آن را ترک کنید. یک تصمیم قاطع و قوی می تواند اثر بخش باشد .
-
با یک مشاور ترک اعتیاد صحبت کنید. برای ترک متادون باید هم از نظر روانشناختی و هم از نظر جسمی مورد بررسی قرار گیرد .
-
از خانواده و دوستان بخواهید شما را حمایت کنند.